ဂါဇာကမ်းမြောင်ဒေသမှာ စစ်ဘေးဒဏ်ကြောင့် အစားအသောက်၊ ဆေးဝါးတွေလိုပဲ "ငွေသား" ဟာ အလွန်တရာရှားပါးသွားခဲ့ပြီး၊ ပြည်သူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ငွေကို ပြန်ထုတ်ဖို့အတွက် မတန်တဆ အခကြေးငွေတွေ ပေးနေရတဲ့ အကျပ်အတည်းဆိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။

ဘာတွေဖြစ်နေသလဲ
ဘဏ်ခွဲတွေနဲ့ ATM စက်အားလုံးနီးပါး ပျက်စီးရပ်ဆိုင်းသွားတဲ့အတွက်၊ လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့နေ့စဉ်အသုံးစရိတ်အတွက် ငွေသားရရှိဖို့ "ငွေပွဲစား" လို့ခေါ်တဲ့ မှောင်ခိုင်ဈေးကွက်ကို အားကိုးလာရပါတယ်။ ဒီပွဲစားတွေက သူတို့ရဲ့ဝန်ဆောင်မှုအတွက် ကော်မရှင်ခကို ၄၀% အထိ အဆမတန်ကောက်ခံနေတာကြောင့်၊ ပြည်သူတွေဟာ ကိုယ့်ပိုက်ဆံကိုယ်ပြန်ထုတ်ဖို့အတွက် ပမာဏရဲ့တစ်ဝက်နီးပါးကို အလဟဿ ဆုံးရှုံးနေရပါတယ်။ "ဒေါ်လာ ၆၀ လိုချင်ရင် ဒေါ်လာ ၁၀၀ လွှဲပေးရတယ်" လို့ ဒေသခံတစ်ဦးက ဆိုပါတယ်။

ဒီအကျပ်အတည်းရဲ့ အဓိကအကြောင်းရင်းကတော့ အစ္စရေးက စစ်ပွဲအစမှာ ဟားမတ်စ်ရဲ့ ရန်ပုံငွေကို ဖြတ်တောက်ဖို့ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့ ဂါဇာထဲကို ငွေသားစီးဝင်မှုကို ရပ်တန့်လိုက်တာကြောင့်ဖြစ်ပါတယ်။

ပြိုလဲနေတဲ့ စီးပွားရေး
ဒီငွေသားရှားပါးမှုကြောင့် ဂါဇာရဲ့ စီးပွားရေးဟာ လုံးဝပြိုလဲလုနီးပါးဖြစ်နေပြီး၊ အလုပ်လက်မဲ့နှုန်းက ၈၀% အထိရှိနေကာ၊ ငွေကြေးဖောင်းပွမှုကလည်း အဆမတန်မြင့်တက်နေပါတယ်။ သကြားတစ်ကီလိုကို ဒေါ်လာ ၈၀ ကနေ ၁၀၀ အထိ ဈေးပေါက်နေပြီး၊ မိသားစုတွေဟာ အခြေခံစားသောက်ကုန်ဝယ်နိုင်ဖို့အတွက် သူတို့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်ပစ္စည်းတွေကို ထုခွဲရောင်းချနေရပါတယ်။

ဒီအခြေအနေဟာ ဂါဇာပြည်သူတွေအတွက် နေ့စဉ်ရှင်သန်ရေးတိုက်ပွဲကို ပိုမိုခက်ခဲစေပြီး၊ စားဝတ်နေရေးအတွက် မဖြစ်မနေလိုအပ်တဲ့ ငွေသားရရှိဖို့အတွက် သူတို့ရဲ့ မရှိမဲ့ရှိမဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုကို ထပ်မံဆုံးရှုံးစေတဲ့ ကြေကွဲစရာသံသရာထဲမှာ ပိတ်မိနေစေပါတယ်။